Kunstvereins aflopende zaak
Het gaat niet goed met de Kunstvereins in Duitsland. De Kunstzeitung meldt dat de op privégeld drijvende kunstcentra hun langste tijd gehad hebben.
‘Zuur en deprimerend’ wordt het commentaar genoemd dat de Kunstzeitung optekende uit de monden van diverse Kunstvereindirecteuren. Elke Bernardt van de Kasselse Kunstverein noemt de situatie ‘lastig’, Hilke Wagner van de Kunstverein Braunschweig spreekt van ‘een dagelijks gevecht om te overleven’. Stefan Kalmar van de Kunstverein München meldt dat de inkomsten afgelopen jaren met veertig procent zijn gedaald.
Het onafhankelijke tentoonstellingsmodel van de Kunstvereins dat zijn oorsprong vindt in de Duitse adel en de gegoede burgerij en ertoe was ingericht om los van de commercie kunst te kunnen tonen, is toe aan grondige herziening.
Ofschoon diverse Kunstvereins niet te klagen hebben over belangstelling en nieuwe leden, missen ze voldoende inkomsten. De meeste directeuren zijn het grootste deel van hun tijd op zoek naar geld, dat maar mondjesmaat wordt gevonden.
Grote verzamelaars doneren niet meer, maar profiteren slechts van de voordelen die de Kunstverein biedt, bijvoorbeeld met de uitgifte van speciale edities van kunstenaars. In plaats van die relatief goedkope kunst te laten aan de minder bemiddelde burgers, graaien de kapitaalkrachtige verzamelaars de kunst voor de neuzen van andere leden weg. Vaak hebben ze zich door het hele land bij Kunstvereins aangemeld enkel om de edities te kunnen kopen.
Veel Kunstvereins bezinnen zich uit nood geboren op nevenactiviteiten, waarmee geld verdiend kan worden. De verhuur van ruimtes bijvoorbeeld. Andere beginnen eigen horecavoorzieningen.
Ondertussen zien de Kunstvereins de concurrentie enkel stijgen. Er is steeds meer aanbod van kunst, op alle mogelijke plekken.
Anja Nathan-Dorn en Kathrin Jentjens van de Kölnischer Kunstverein zijn ondanks alle problemen geneigd de situatie positief in te schatten. Kunstvereins hebben een regionale rol te vervullen en zijn in staat snel op ontwikkelingen in te springen.
Het zou, beweert Kalmar, goed zijn als de politiek die innovatieve rol eens wat beter erkent en bereid is in de Kunstvereins te investeren.
Kunstzeitung Ausgabe 154 6/2009
Metropolis M
