metropolis m

Marble Untitled (2009) van Germaine Kruip is nu te zien in Museum De Paviljoens. Foto Gert Jan Kocken

Van verre zie je een beeld, massief, donker. De kleuren zijn licht versluierd, een oneindig patroon, abstract en expressief. Het ziet er duur en klassiek uit, ietwat conventioneel. De zachte tekening van de voorkant zet zich voort op de rand, waar ze massief en onafscheidelijk ingekerft is. Kruip heeft niets getekend, het is gezaagd. Het werk Marble Untitled (2009) is een steen, zo groot en breed en diep als een schilderij, met een eeuwenoud patroon. Een brok uit een groeve, met de klassieke afmetingen van het vierkant. Het is een vorm van beeldhouwen in de meest letterlijke zin van het woord, een tekening die niet door de hand maar door een beslissing tot stand kwam. Het klinkt bijna kitscherig als je beschrijft hoe het oog met het lijnenpatroon aan de wandel gaat, dat je erin opgaat en niet op, maar als het ware ín het patroon onderweg bent. Terwijl het pronkzuchtige Europa het kostbare marmer in dunne schijven in gespiegelde symmetrie op de wand schroefde, legde men het in China op tafels, een rotswandeling op een berg die alleen met het oog te bedwingen is. Op deze wijze is men zeer dicht bij de natuur en tegelijk dicht bij zichzelf.

Marble Untitled (2009) van Germaine Kruip is nu te zien in Museum De Paviljoens. Foto Gert Jan Kocken

Marble Untitled maakte deel uit van de tentoonstelling GERMAINE KRUIP. Aesthetics as a Way of Survival, die van 30 mei tot en met 9 augustus te zien was in Kunstverein Düsseldorf. Het was lange tijd onzeker of de tentoonstellingsruimte het gewicht van de steen wel kon dragen. Kruip heeft doorgezet en de plaat zo opgesteld dat degene die de tentoonstelling bezoekt het gevoel krijgt een decorruimte te betreden, waar de dingen echter zijn dan ze lijken: zwaarder, authentieker, wonderlijker en ook ongrijpbaarder. Men voelt zich er snel mee verbonden, de bezoeker wordt als het ware in hun schijnwerkelijkheid getrokken.

Op de tentoonstelling in Düsseldorf is ook de film Aesthetics As a Way of Survival (2009) te zien, waarin een paradijsvogel de hoofdrol vertolkt. Kruip stuitte toevallig op de paradijsvogel in een documentaire van David Attenborough, de flora en fauna-expert van de BBC. Ze was verrast. De paradijsvogel maakte enorme bouwsels die ziet eruit zien als een omgekeerd vogelnest op palen, uitgerust met veren, plastic knipsels, blaadjes en gedroogde bessen. Het lijkt een soort ‘podium’; om het vrouwtje te lokken gaat de paradijsvogel achter zijn bouwsel staan en werpt een aantal door hem verzamelde objecten in de lucht, als betrof het een kleine voorstelling. Het is pure esthetiek.

LEES VERDER IN METROPOLIS M NR 5/2009. NU IN DE WINKEL.

Germaine Kruip: Only the Title Remains
de Paviljoens, Almere
21 november 2009 – 11 april 2010

Catrin Lorch

Recente artikelen