metropolis m

STRP is in de loop der tijd zeker veranderd zoals alle goede dingen met hun tijd meegaan. Begonnen als een initiatief van onderop om te laten zien dat kunst, popcultuur en technologie geen gescheiden werelden zijn maar elkaar juist op allerlei punten raken en voeden en ook jongere generaties kunnen aanspreken is STRP inmiddels geëvolueerd tot een sterk merk waarin alle drie de aspecten gelijkwaardig de ruimte krijgen. Waren het in eerste instantie de concerten en danceavonden die de toon zetten en de massa binnen brachten om ze vervolgens ook de kunst te laten ervaren, inmiddels komt het merendeel van het publiek ook graag om zich te laten verrassen door de kunst.

Die beslissing was door de vorige directie en het bestuur al genomen. Maar ik kon me er wel in vinden. Reden voor de verhuizing naar het voorjaar was de overvolle festivalagenda van Eindhoven in het najaar, met mega publiekstrekkers als Dutch Design Week en lichtkunstfestival GLOW. STRP kwam daar altijd als derde achteraan. Dat werkte wel maar maakte het gat in het voorjaar wel erg groot.

Reden om naar een tweejaarlijkse frequentie te gaan heeft voor een deel te maken met de continuïteit. Dat klinkt gek maar door eens per twee jaar groot uit te pakken kunnen we in de tussentijd ook aanwezig blijven en de STRP mentaliteit en aanpak door het jaar heen zichtbaar houden. Het schept ook ruimte om in de tussentijd heel gericht te (co-)produceren en voorbereiden. We willen het enorme netwerk aan kunstenaars dat is opgebouwd koppelen aan bedrijven die hun technologie beschikbaar willen stellen. En we willen co-producties opzetten en met residencies, workshops, lectures en kleinere samenwerkingstrajecten bouwen aan de inhoud van de volgende STRP biënnale zodat je ook echt nieuwe dingen kunt laten zien die zowel voor leken als voor de ingewijden die de Ars Elektronica’s en Transmediales van deze wereld afreizen interessant zijn.

Het programma is een afgewogen mix van jong internationaal talent en enkele meer gevestigde namen, zowel wat betreft de exposities als de muziek en performances. Er wordt zowel thematisch en experimenteel gewerkt als met solo’s. Technologie is de rode draad maar dat varieert van DIY tot high tech en van digitaal tot analoog. Hybride is misschien een te hip woord maar het dekt de lading van STRP wel.

Wij onderscheiden ons van alledrie in onze aanpak en mix, en de manier waarop wij tot nu toe alles in één gebouw samenbrengen voor een zeer breed publiek, van dancenight tot expositie en van film tot lectures. Ook denk ik dat wij het verst gaan in nieuw internationaal topwerk naar Nederland halen en premières realiseren. Natuurlijk doen de anderen dat ook en dat is juist goed, zo hou je elkaar scherp. Maar misschien moet je deze vraag ook eens aan de anderen voorleggen.

Ik denk het (nog) wel. En ja Charles denkt heel anders over kunst en technologie dan ik. Dat is ook wel fijn, daardoor vissen we zelden in dezelfde vijver. Ik ben niet van mening dat technologie om gadgets draait die snel verouderen en daarom niet interessant zouden zijn. Ik ben van mening dat veel technologie juist een vergaande invloed heeft op ons zijn, op hoe we dingen waarnemen en ervaren, op economie en maatschappij, en dus ook op kunst. En dus vind ik het heel vreemd dat je als kunstliefhebber/kenner niet geïnteresseerd kan zijn in technologische kunst. Niet dat elke nieuwe gadget tot fantastisch werk leidt, het zijn ook maar tools net als verf of klei.

Ja dat is een probleem maar geen onoverkomelijk probleem. Ik denk dat dat in de komende tijd zeker zal worden getackeld. Geef het nog 5 misschien 10 of 15 jaar maar dan kunnen musea er niet meer om heen. Dan is het inzetten van technologische middelen ook niet meer het issue, omdat ze zo alomtegenwoordig zijn. dat kan niet anders. Wat niet betekent dat er geen schilderijen meer gemaakt worden of tekeningen of sculpturen. maar de mate waarin deze nu nog de musea domineren zal echt wel veranderen en op een rijkere manier dan alleen door er videoprojecties en geluidssculpturen aan toe te voegen.

Ik zou zeggen vrijdag 8 maart. Er zijn dan de hele dag lectures door kunstenaars in ons STRP College programma met Floris Kaayk, Quayola, Neil Harbisson, Koert van Mensvoort, Gustav Hoegen en Adam Sadowsky. De expo is open, met zowel City of Cyborgs als The New Machine Era (ons proeftuin project in samenwerking met 2018Eindhoven|Brabant, het programmabureau voor de kandidatuur voor Culturele Hoofdstad van Europa) en ’s avonds is er een vol programma aan performances en muziek met onder andere de Nederlandse première van Ryoji Ikeda’s overdonderende A/V symfonie voor de 21ste eeuw Superposition, de wereldpremière van Martyn’s The Air Between Your Words is samenwerking met kunstenaar Erosie en filmmaker Xavier Magot, de audio-visuele performance Tekton van D-Fuse en Labmeta en de live gespeelde wereldpremière van een samenwerking tussen de Opera of Prehistoric Creatures van Marguerite Humeau en dj Jameszoo. Wat wil je nog meer..