Één vraag aan Anne Wenzel
Vanavond om 20.00 uur opent in TENT een grote solo van Anne Wenzel. In het nieuwe nummer van Metropolis M een kort interview met haar. Vanwege gebrek aan ruimte is de eerste vraag geschrapt. Hierbij alsnog, met het antwoord van Anne.
Bij het bekijken van je beelden valt me op dat je naar Nederlandse verhoudingen een buitenbeetje bent, vanwege de uitbundigheid van je werk, de dramatiek ervan. Het gaat om grootse gebaren en grootse emoties. Hoe ervaar je dat zelf, je eigen positie in de Nederlandse context. Voel je je een buitenbeentje?
Je bedoelt dat oude verhaal van de noordelijke versus de zuidelijke traditie. Het calvinisme tegenover het katholicisme, waarbij Nederland eenduidig een voorkeur heeft voor de door het calvinisme beïnvloede noordelijke traditie. Ik ben mij er bewust van. Waarbij dit eerder van invloed is op de perceptie van de Nederlandse kijker dan op die van mijzelf. Er bestaat in Nederland een bizar wantrouwen tegenover alles wat geen minimalistische vorm heeft, zeker als het inhoudelijk ook nog groots en meeslepend is. Kunstwerken die de kijker niet alleen met het verstand maar ook emotioneel aanspreken worden in Nederland zelfs als minder van belang voor de kunst beschouwd. Dat is een erg calvinistische visie, want emotie is volgens de calvinistische visie manipulatie en is daardoor uit den boze.
Ik denk dat een goed kunstwerk de kijker op alle fronten moet raken. Niet alleen het verstand, maar ook de emotie. Hierdoor wordt mijn werk in Nederland met wantrouwen bekeken. Je kunt er bij mijn werk ook niet omheen. Daarvoor is het te manifest. Let wel: dit is vooral in Nederland een punt. In andere landen speelt het geen rol. Zo werk ik voor de expositie bij TENT op dit moment met Daria de Beauvais, curator van de Palais de Tokyo samen. Frankrijk denkt – om maar weer de klassieke indeling erbij te halen – in de zuidelijke traditie, waardoor de grote gebaren en grootse onderwerpen eerder omhelsd worden.
LEES VERDER IN METROPOLIS M Nr 2-2014. VRIJDAG 8 FEBRUARI IN DE WINKEL.