metropolis m

Als het gaat over populaire Group Shows is het elk jaar weer een felle competitie tussen kunstbeursverslagen, het fotoverslag van het Amsterdam Art Weekend, de Open Studios van de Rijksakademie, de Ateliers en de Jan van Eyck Academie en de verslagen van de Prix de Rome en de Koninklijke Prijs voor de Schilderkunst. Zo steekt dit jaar dit verslag van de nieuwe Amsterdam Art Fair qua aantal lezers ver boven de rest uit: De 10 beste werken op de Amsterdam Art Fair..

Maar in dit jaaroverzicht houden we de ‘veel-van-alles-tegelijk’-verslagen een keer buiten de competitie en kijken naar de meest populaire échte Group Shows, samengesteld door een curator die er over heeft nagedacht wat en hoe te tonen. Qua bereik een eindje onder bovengenoemde verslagen blijken jullie de meeste interesse te stellen in: Homo faber – Okwui Enwezors All The World’s Futures. Ook een soort kunstbeurs overigens, laten we wel zijn.

Comeback of the year: Ulises Carrión

Teksten op internet hebben het eeuwige leven. Geen idee wat de oorzaak precies is geweest, vast een speciaal programma ergens, maar deze in Metropolis M Nr 2-2010 gepubliceerde tekst over het fenomeen Ulises Carríon, kunstenaar, uitgever en boekhandelaar, beleefde dit jaar een tweede jeugd en werd plotsklaps door velen van jullie aangeklikt – was het de titel? De eerste regel uit de tekst van Gerrit Jan de Rook luidt: ‘With the arrival of Ulises Carrión (1941-1989) in Amsterdam, around 1972, the Netherlands was an exciting artist richer.’ En zo is het maar net. Klik aan, als je meer wilt weten.

Features: Martijn Hendriks x Katja Novitskova over Post-Internet Materialism

Uit de serie kunstenaarsgesprekken, die we sinds enige tijd publiceren in het tijdschrift: Martijn Hendriks spreekt met Katja Novitskova over Post-Internet Materialism. Het kan nog net want ik geloof dat op dit begrip inmiddels al wat sleet zit. De tekst, eerst gepubliceerd in Metropolis M Nr 2-1014, is in deze Engelse versie via de site de wereld over gegaan. Wat leuk is, vooral voor Martijn Hendriks en Katja Novitskova, die een prachtig, diepgravend verhaal hebben geproduceerd.

Interview: Democracy without the State – Jonas Staal builds parliament in Northern Syria

Over viral gaan gesproken. We spraken Jonas Staal tijdens de voorbereidingen van de Summit die hij samen met vooral veel Koerden belegde in Rojava in Noord-Syrië. Een project waarin hij misschien wel beter dan ooit zijn idealen heeft weten te realiseren. Op Twitter beleefde metropolism,com voor het eerst wat gebeurt als je viral gaat (nu ja, voor de tweede keer want eerder gebeurde het nadat er een grap gemaakt was over Nico Dijkshoorn als kunstrecensent). Het interview met Staal leverde een monsterscore op, met veel respons uit Turkije en Koerdistan.

Opinion: Lorenzo Benedetti

Het is geen nieuws dat het ontslag van Lorenzo Benedetti bij de Appel de bezoekers van metropolism.com hevig heeft beziggehouden. Vanaf het eerste stuk hierover, Witte raaf door Domeniek Ruyters, geschreven op de avond dat hij de voorzitter van het bestuur van de Appel gesproken had en het bericht over Benedetti’s aanstaande ontslag bij gebrek aan officieel persbericht van de Appel maar zelf publiek maakte, tot meest recent een gelinkt kritisch commentaar van Egbert Dommering op het onderzoek van de commissie Swaab, is door vele duizenden gevolgd, zowel binnen als buiten Nederland. Massaal was ook de belangstelling voor Bart De Baere’s boze aanklacht na het plotselinge ontslag van Mihnea Mircan bij Extra City.

News: Kou op komst

Het culturele jaar was pas net geopend of er volgden berichten over de sluiting van drie kunstinstellingen. Het lijkt een voorbode van meer onheil, nu de bezuinigingen onder de kleine presentatie-instellingen pas echt beginnen door te werken. In december volgde het bericht dat SMBA gaat sluiten. Het heeft nog niet tot een oproer geleid, à la Benedetti, maar de belofte van moeder het Stedelijk dat het enkel gaat om een ‘herpositionering’, stelt de SMBA-volgers, bij Metropolis M althans, niet helemaal gerust.

Book: It’s Playtime

Het is niet de sterkste kant van deze site: boekbesprekingen. Maar ze zijn er wel, nu en dan. Meest gelezen was een boekbespreking van Aukje Koks, uitgegeven door Onomatopee, waar ze ook een expositie organiseerde, waardoor de tekst eigenlijk toch meer een tentoonstellingsrecensie was. En dus haalt een ander deze lijst: It’s Playtime van Fucking Good Art. Ook gemaakt in de context van een tentoonstelling trouwens.