metropolis m

De reden voor het schrijven van het manifest in 2009 was gerelateerd aan het idee van vooruitgang in de context van zowel de wereldeconomie als het gedrag van individuen. De overproductie van kunst is zeer zichtbaar in Europa, vooral in een stad als Berlijn, waar ik woon. Ik en ook veel van mij collega’s vroegen en vragen zich af: waar is meer kunst voor nodig? De vraag werd een titel voor een tentoonstelling in mijn appartement in Kreuzberg, waar ik ook het manifest presenteerde. Buiten een galerie, waar kunst zich mengt met het leven, is de kwestie altijd veel urgenter.

Het manifest is een oproep tot een meer visionaire praktijk, voor het maken van kunst buiten de door overproductie geblokkeerde structuren. Het is een strategie om manieren te vinden voor nieuwe manieren van kijken buiten de cultuur van de galerie, de cultuur van het grote object, de egoïstische uiting. Het manifest is vooral bezig aandacht te vragen voor de essentie van de dingen in de historische traditie van de conceptuele kunst en de antifilosofie.

Laat ik helder zijn: het is géén antikunst statement. Het is niet uit op opheffing, geen dodenmars. Het is een provocatie. Het vraagt om een bezinning op onze acties in een groter geheel. Ik ben niet het type van het redden van de wereld, het is enkel een omkering van zaken in de hoop dat de tegendraadsheid ervan het zicht scherpt en vernieuwt. Het werk is te zien geweest op verschillende manieren, gedrukt en gesproken, in Berlijn, New York, en ook nog de film 2084 van Anton Vidokle en Pelin Tan.