metropolis m

Lee McDonald

Dit jaar studeren er twaalf studenten af aan het Frank Mohr Instituut te Groningen. Meestal zijn dat er minder, maar dit jaar is er genoeg werk om een kerk mee te vullen. De der Aa-kerk staat van schip tot kooromgang vol met projecties, computergames, sculpturaal werk, schilderkunst en vooral veel installaties. En dat alles wordt schijnbaar lukraak door elkaar heen gepresenteerd.

Opvallend dit jaar is dat een groot deel van de studenten een soort grip op de wereld probeert te krijgen door dingen te concretiseren of juist door heel concrete objecten te gebruiken. Alsof je door het selecteren of reproduceren meer houvast kunt krijgen op de vele informatiestromen die ons voorbij razen op internet, in relatie tot alle ontwikkelingen – van vluchtelingencrises tot energieproblematiek – die momenteel spelen.

Marieke Opgelder 

Marieke Opgelder presenteert – een beetje weggemoffeld bij een kerkbankje – een installatie van speelgoedfiguurtjes, borduursels daarvan en uitvergrote kleurige wikkels van chocoladepaashazen. De banale onderwerpen die ze vindt in merchandise en instructievideo’s op YouTube vergroot ze uit en vertaalt ze in een 3D-print, een borduurwerkje of een afdruk op plexiglas. Door dingen als grootte, context en presentatievorm te wijzigen, krijg je meer aandacht voor de idiote proporties en de gesimplificeerde vormen van de figuurtjes.

Jip de Beer 

Ook Jip de Beer toont 3D-vertalingen, maar zijn bronmateriaal is een stuk abstracter dan dat van Opgelder. De metaalkleurige blokjes in vitrines zijn 3D-prints van Google-data. Het goud dat hij ervoor gebruikt, verwijst naar de waarde van data: big data zijn immers vandaag de dag het meest waardevolle kapitaal.

Een groot contrast met het werk van De Beer is de helikopter van Lee McDonald. De Brit gebruikte voor dit bouwwerk goedkoop materiaal als karton, latjes, tape en plastic zakken. De aan elkaar geknutselde plastic zakken vormen samen een luchtbuis die opgeblazen kan worden tot een enorme luchtslang. De legerhelikopter, symbool van militair kunnen en kracht, verwordt tot een vrolijk, maar nutteloos speels object dat nooit zal kunnen vliegen noch schieten. Of het werk door zijn eigen zinloosheid nou werkelijk overtuigend de zinloosheid van het leger aantoont, zoals de catalogus pretendeert, is de vraag, maar een bizar, fantasievol ding is het wel.

Salim Bayri

Kritisch en humoristisch is ook het werk van Salim Bayri, waarmee hij reflecteert op migratie en zijn plaats in deze wereld. Bayri maakte een enorm omvangrijke installatie: een speciaal voor de expositie gecreëerd wandje is bedekt met tekeningen, schermen die video’s en games tonen, prints, foto’s en meer, in uiteenlopende stijlen. Hoogtepunt binnen die verzameling is wel zijn cynische computergame over het Schengenverdrag: als speler baan je je een weg door paspoorten en paperassen, terwijl het aantal dagen dat je nog mag verblijven terugloopt. Het spel is zinloos: je dagen zijn geteld, er is niks wat je daartegen kunt doen. Op dag nul zal je het land moeten verlaten: Game Over.

Een beeldverslag: 

BIJ METROPOLIS M NR 4-2017 (AUGUSTUS-SEPTEMBER) VERSCHIJNT DE JAARLIJKSE EINDEXAMENBIJLAGE MET PORTETTEN VAN DE BESTE KUNSTENAARS VAN DE NEDERLANDSE EN BELGISCHE KUNSTACADEMIES. METROPOLIS M KRIJGT GEEN SUBSIDIE. WE KUNNEN NIET ZONDER UW STEUN. HELP ONS EN NEEM EEN ABONNEMENT. ALS U NU EEN JAARABONNEMENT AFSLUIT STUREN WIJ U HET LAATSTE NUMMER GRATIS OP. MAIL UW NAAM EN ADRES NAAR [email protected] (ovv actie nr 3)

Graduation Show Frank Mohr Institute, 09.07.2017 t/m 13.07.2017, der Aa-kerk Groningen. 

Mare van Koningsveld

Recente artikelen