metropolis m

De Onderzeebootloods bestaat uit drie aaneen geklonken loodsen, die bij de editie van dit jaar door drie verschillende kunstenaars onder handen worden genomen. Drie schilders, om precies te zijn: Jim Shaw, Chris Martin en Klaas Kloosterboer. De kunstenaars hebben elk een ruimte ter beschikking, Kloosterboer de langste en laagste, over de volle lengte van de loods. Hij ligt rechts van de twee andere en er zijn ook de bar en de toiletten te vinden. Het is een ruimte van formaat met een lengte van 100 meter, een breedte van 9 tot 15 meter, en een hoogte van 10 meter.

Kloosterboer is er zeer content mee. Hij heeft besloten over zo’n 50 meter aan het plafond een rails te hangen, waarlangs zijn bekende grote pakken van schilderslinnen gaan bewegen. Die zijn ooit ontstaan vanuit mislukte schilderijen, die eerst proppen werden en later nutteloze pakken (en een enkele enorme handschoen). Ze hadden, legt Kloosterboer uit, te maken met het afdwingen van beslismomenten tijdens het schilderproces, kunstmatig opgelegd aan de productie van kunst. In Rotterdam laten ze zich van hun meest theatrale kant zien. Langzaam zullen de 10 pakken en enkele andere werken aan haken door de ruimte bewegen, automatisch voortbewogen aan de rails als de karkassen van geslachte dieren in het abattoir. Grote gordijnen buiten de rails, geven het geheel een extra theatrale lading. Je kunt het ook een verzachtende omstandigheid noemen. Opdat de kunst niet al te zeer als een afgestorven lichaam wordt voorgesteld, maar tevens als decorstuk of ‘prop’, klaar voor nieuwe actie op deze tijdelijke bühne.