metropolis m

CD

Ik heb veel geluisterd naar The English Riviera van Metronomy, met zijn elegante mediterrane Britse pop (Whams Club Tropicana in hipsterland), en SBTRKT’s gelijknamige album, wat de beste UK post-whatever-dup-step crossover naar betrouwbare po is die ik ooit ben tegengekomen. Maar het beste album van 2011 is We must become the pitiless censors of ourselves van John Maus, met zijn radicale visie op het laten samensmelten van afgezaagde karaoke lo-fi popmuziek met koortsachtige post-punk. De titel is een citaat van Alain Badiou, nu eens voor het eerst toepasselijk gebruikt in de kunst: ‘We Must Become the Pitiless Censors of Ourselves.’

Lingo

Scarlettjohannsoning, ofwel het fotograferen van jezelf in de spiegel op zo’n manier dat je naakte rug zichtbaar is – zoals Scarlett Johansson deed met haar gehackte mobiele telefoon. De talloze imitaties op het internet zijn, los van de privacyschending, hilarisch en soms zelfs ontroerend. Door het veranderen van de naam van beroemdheden in een werkwoord wordt hun aura weggenomen en meer belang gehecht aan wat zij doen dan wie zij zijn.

Boek

Atlas: how to carry the world on one’s back van George Didi-Huberman, uitgekomen bij de gelijknamige tentoonstelling in Reina Sophia in Madrid, is meer dan ‘zomaar’ een catalogus. Huberman werkte vijf jaar aan dit boek dat tot de kern dringt van hoe beelden met elkaar verbonden zijn – psychologisch, sociaal, via verbeelding. Het vertrekt vanuit Warburgs Mnemosyne Atlas maar neemt dan onverwachte wendingen. Een onmisbare basis om te begrijpen wat het maken van kunst betekent in een googlende wereld.