metropolis m

Een – fictieve – grap van de Bruces: twee jonge kunstenaars ontmoeten elkaar in een bar in New York en praten wat over hun werk. Een van de twee vertelt dat hij bezig is met een project waarin de kunstgeschiedenis als object van (zelf-)spot fungeert, waarop de ander antwoordt: ben jij dan nog altijd geïnteresseerd in het verleden?! That is sooooooo five minutes ago!!!

Ironie is het sleutelwoord in de kunstenaarspraktijk van The Bruce High Quality Foundation, een anoniem kunstenaarscollectief bestaande uit voormalige studenten van de The Cooper Union in New York, die de nalatenschap van de fictieve kunstenaar Bruce High Quality beheert. ‘Bruce’ verrees in februari 2005 uit de as van Ground Zero, om als schuimrubberen hoofd op wielen (waarin zich enkele van de Bruces bevonden) auditie te doen voor Artstar, een reality tv-show over kunstenaars, georganiseerd door Jeffrey Deitch. Middels een computerstem leverden de Bruces, dan weer in gebrekkig Engels, dan weer in persiflerende poëtische volzinnen, hun vermakelijk en ontwapenend commentaar op galeriehouder Jeffrey Deitch en de commercialisering van de kunst (‘When I hear the word culture, I bring out my checkbook’); op het opportunisme van de auditerende kandidaten (‘Yous is a bunch of geezas, yo. We gots to have integrity’) en, niet in de laatste plaats, op zichzelf (‘This is the beginning of my high quality, reality, high definition movie, yo. I be the Bruce High Quality, bee-otch. Artstar be my shit, man’).

LEES VERDER IN METROPOLIS M NUMMER 2. NU IN DE WINKEL.
OF BESTEL: [email protected]