metropolis m

We zijn eigenlijk meteen met onze neus in de boter gevallen. We kregen de kans om een ruimte aan de Dappermarkt in Amsterdam Oost te betrekken. Er was genoeg plek om voor elk van ons zes een studio te creëren. Eén van ons is afgehaakt en we zijn met z’n vijven doorgegaan: Max Schulze, Jan Tromp, Rood Kok, Hilke Walraven en ikzelf. We kennen elkaar van de HKU en hebben vier jaar samen gestudeerd. Ondertussen wonen we allemaal in Amsterdam.

De ruimte op de Dapperstraat grenst aan de Dappermarkt met twee rolluiken en er lag een tegelvloer in. We waren het er snel over eens dat we de kans om daar exposities te organiseren niet konden laten liggen.

Nee, eigenlijk is dit de eerste keer dat we ook zelf werk laten zien, omdat het nu een tentoonstelling in een tentoonstelling is. Voor alle vorige exposities hebben we eerst mensen uit ons netwerk uitgenodigd en daarna kunstenaars die we goed vonden, maar nog niet persoonlijk kenden. De kunstenaars kregen de kans om een maand in de ruimte te werken en te experimenteren en daarna was er een maand een expositie.

We hebben zelf allemaal verschillende praktijken. Ik ben meer van de installaties, maar Max Schulze is een echte schilder bijvoorbeeld. Hierdoor hebben we veel expertise in huis en daar konden de kunstenaars weer gebruik van maken.

Eigenlijk was het telkens een soort van korte residentie. Voor ons was het een echte meerwaarde om met andere kunstenaars te spreken over hun praktijk en proces. We hadden allemaal een aangrenzende studio en daardoor waren we ook vaak in de ruimte. En het is natuurlijk ook een goede manier om ons netwerk te vergroten.

Helaas was het een antikraakconstructie en moesten we plots het pand verlaten. We hadden al een half jaar vooruit gepland met de exposities voor die ruimte en kunstenaars gevraagd. Het was heel erg vervelend dat we die moesten teleurstellen.

Daarna hadden we tijdelijk geen locatie om te exposeren, maar ook zelf geen werkruimte meer. We hebben wel nog een tentoonstelling georganiseerd in een huis dat leeg stond voor een maand. Dat was zeker geslaagd, maar de dynamiek was wel een beetje weg. 

Uiteindelijk konden we in dit geweldige pand op de Mauritskade terecht, maar helaas moeten we hier ook weer weg. Eigenlijk zouden we er al uit moeten zijn op de dag van de opening, maar gelukkig konden de mensen van Stichting Polderlicht, dat het evenement Parklicht organiseert, het een paar dagen rekken voor ons. Zoals je hebt gezien, is de rest al druk bezig met verhuizen.

Ja we zijn gevraagd door de mensen van Polderlicht of we wilden meedoen met hun event Parklicht in het Oosterpark. We kennen elkaar al omdat zij de tentoonstelling van kunstenaar Lennart de Neef op de Dapperstraat hebben bezocht. Voor Parklicht hebben zij veertien kunstenaars gevraagd een lichtkunstwerk te maken dat dit weekend te zien zal zijn in het park. Omdat onze locatie grenst aan het Oosterpark doen we mee met een tentoonstelling in een tentoonstelling: Achterlicht.

Aangezien wij door Parklicht zijn gevraagd om mee te doen, leek het ons een beetje gek om dan zelf weer andere mensen te vragen en hebben we besloten deze keer zelf werk te tonen. Ook hebben we  Lennart de Neef erbij gevraagd, omdat ze zijn werk al kennen en goed vinden. In de kelder is Hilke Walraven bezig een installatie te maken op de vloer. Ik ben zelf buiten in de tuin bezig met deze grote houten zuilen waarop verschillende straatlantarens komen. [wijst] Kijk, deze komt dan bijvoorbeeld zo te liggen met de lichten aan de onderkant.

En Max Schulze zal video’s tonen achter in de kelder. Aan de gevel zie je een oude airco; dat is een project Jan Tromp. Er zal straks licht doorheen schijnen en dat zal door de roterende ventilator een soort van stroboscopisch effect geven. Ik ben bezig met een installatie: een folly, een architectonische ruimte waarin een spel van licht en donker te zien zal zijn.

Dat is erg vervelend. We zijn nu ook echt op zoek naar iets vasters. Het zou al fijn zijn als we ergens een jaar toezegging zouden krijgen. Maar het is lastig, zeker in Amsterdam, omdat we met vijf kunstenaars zijn en werkruimte en expositieruimte in één zoeken.

Sinds het begin van Dappie hebben we zeker iets opgebouwd wat betreft exposities. Dit zouden we een keer goed moeten archiveren en daarmee kunnen we misschien meer gedaan krijgen. De mensen van stadsdeel Oost waren heel blij met ons, maar konden uiteindelijk ook niet veel voor ons doen. De grond in Amsterdam is gewoon te duur. We zijn nu wel in gesprek met mensen uit ons netwerk en kijken of we misschien een loods kunnen krijgen in Utrecht of iets kunnen beginnen in Zaandam, maar het liefst zouden we in Amsterdam blijven. Ondanks dat het lastig zal worden, komt het goed. Wij gaan door!