metropolis m

De mantel is gemaakt van ongeveer 4.000 rode veren van de scharlaken ibis. De vogel werd voor het eerst geïnventariseerd door Denemarken in 1689, maar sommigen geloven dat hij bijna 50 jaar eerder uit Brazilië werd gehaald. Foto: Niels Erik Jehrbo | Nationalmuseet

The Guardian berichtte onlangs over de teruggave van een Tupinambá-artefact door Denemarken na driehonderd jaar, waarbij de Tupinambá-leiders niet werd toegestaan noodzakelijke rituelen uit te voeren bij de ontvangst van het heilige relikwie.

Wat bedoeld was als een feestelijke gebeurtenis voor de inheemse bevolking van Tupinambá de Olivença – de langverwachte hereniging met een heilige mantel die meer dan drie eeuwen geleden uit Brazilië werd meegenomen – is veranderd in een moment van frustratie.

Het Nationaal Museum van Rio de Janeiro kondigde onlangs aan dat het het artefact, dat meer dan 300 jaar oud is, had ontvangen van het Nationalmuseet, het Nationaal Museum van Denemarken. Maar de leiders van Tupinambá de Olivença hebben geklaagd dat ze niet de noodzakelijke rituelen konden uitvoeren om de relikwie, die als heilig wordt beschouwd, te ontvangen.

“Ik ben blij dat de mantel terug is in Brazilië, maar ik ben verdrietig omdat er een gebrek aan respect was voor het Tupinambá volk en onze voorouders,” citeert The Guardian de leider van het Tupinambá de Olivença volk, Cacique Jamopoty Tupinambá, 62 jaar.

“Zij behandelen de mantel als een object, maar voor ons is het een ouderling, een voorouder,” zei Jamopoty, de eerste vrouw in haar gemeenschap – die drie steden in de deelstaat Bahia omvat – die een cacique (stamhoofd) werd.

Het artefact, gemaakt van ongeveer 4.000 rode veren van de scharlaken ibis vogel (die lijkt op een kleine flamingo), werd in 1689 door Denemarken geroofd, maar sommigen geloven dat het bijna 50 jaar eerder uit Brazilië werd meegenomen.

“Mijn moeder zei altijd dat haar grootvader en overgrootvader haar vertelden dat toen dit heilige stuk werd meegenomen, het dorp verzwakte,” zei Cacique Jamopoty. “Ze geloofden dat het op een dag zou terugkeren om het dorp te versterken.”

De reis van het relikwie terug naar huis begon in 2000, toen het Nationalmuseet het uitleende voor een tentoonstelling in São Paulo. Jamopoty’s moeder, Nivalda Amaral de Jesus, bekend als Amotara, bezocht de tentoonstelling en eiste de terugkeer naar Brazilië.

Het duurde nog enkele jaren voordat de repratriatie een feit was, maar toen dit eenmaal het geval was werden de direct betrokkenen van de Tupinambá pas vier dagen na aankomst geïnformeerd.

De Tupinambá onden hun teleurstelling bij monde van Cacique Jamopoty. “Als je een ouderling ontmoet, vraag je om zijn zegen,” zei ze. “Dat is wat we wilden doen met onze voorouder zodra hij voet zette op Braziliaanse bodem.

Lees het hele artikel op The Guardian

Recente artikelen