metropolis m

In het stadje Telsiai in West-Litouwen, heb ik eens roze lichtvlekjes zien zwerven door de lucht. Hun snelheid en traject suggereerde wetten van beweging die niet behoren tot deze wereld. Het was in de late herfst van 1980, toen de winter net begonnen was.

De eerste keer dat ik het zag, liep ik net naar buiten vanuit het huis waar ik een kamer huurde. Bij toeval ontdekte ik dat er zich geweldig levendige dingen afspeelden tegen de donkere herfstlucht, die normaal gesproken gelijkmatig getekend wordt door sterren. Ik dacht dat het wellicht vogels waren die het licht uit de stad weerkaatsten. Maar deze lichten bewogen veel sneller, de een na de ander, in totale stilte, en ze beschreven een perfect regelmatige, geometrische golfbeweging. Het waren geen objecten want ze hadden geen volume en geen heldere omtrek. Het waren heldere, roze lichtvlekjes – in het centrum iets intensiever oplichtend dan de rest. Elk van de vlekjes vibreerde sterk in een eigen afzonderlijk, hoekig traject. Ik stond er, met stomheid geslagen en zag hoe ze verdwenen. Ik heb ze niet geteld, maar de lengte van de golfbeweging gaf aan dat het er vijf of zeven geweest moeten zijn. Sinds deze gebeurtenis keek ik altijd in de lucht als ik een ommetje maakte.

De tweede keer dat ik ze zag was het een hele zwerm, die met enorm hoge snelheid passeerde. De zwerm bestond uit een grote veelheid oplichtende vlekjes die overal heen bewogen. Aparte vlekjes werden vanuit de zwerm alle kanten opgestuurd, maar dat had geen effect op de ovale vorm ervan en de scherpe omlijning van het geheel. De derde keer zag ik vier vlekjes vlak boven me. Het leek alsof ze achter elkaar aan jaagden, racend in rechte lijnen, nu en dan scherpe bochten makend, alsof ze in een geometrisch netwerk met elkaar zaten. Vervolgens maakten ze zich van elkaar los en verdwenen in de lege ruimte.

De vierde keer was een speciale. Toen ik de zwerm bewegende lichtjes weer zag, lukte het me een gedachte of vraag te formuleren: is wat ik zie werkelijk dat wat ik zie? De zwerm kwam tot stilstand. De beweging binnenin zette zich voort maar de vlekken werden niet langer alle kanten opgestuurd. Alle bewegend in een bepaalde richting vormden de paren een ovale vorm om tot een geometrisch bepaalde golfbeweging. De vijfde keer zag ik een roze vlek langs de hemel snellen in een onregelmatig hoekig traject, laag boven de horizon.

Het duurde jaren voordat de omstandigheden geschikt waren om deze feiten te documenteren. Ik bezocht exact dezelfde plekken in Telsiai en installeerde de camera op zo’n manier dat het mogelijk werd een gelaagde animatie in het 3D Softimage programma aan het videobeeld toe te voegen.