Selectie: DOGGIEEES!
Betty
Dog days with Betty of Sevilla: officieel Sokmonster; interspecies lover; stick reviewer; dagelijkse tennisbal obsession sessions; snooza-palooza; museum-crasher; Hound Of Love; care animal galore; nature lover; alleseter met één Mickey Mouse tepel. Te volgen op Instagram via @bettyofsevilla.
Katja Mater & Jessica Gysel
Tibbie
Tibbie werd op 10 mei 2009 geboren op La Palma. Een jaar later werd ze gevonden, aan een tafelpoot vastgebonden in een cafeetje. Mijn echtgenote Trudie Lute zag Tibbie op de website van Animal Association International en liet weten dat ze het hondje wilde adopteren. Zij haalde Tibbie op en ze kregen een symbiotische relatie, zoals Elliott met E.T. the Extra-Terrestrial, in de film van Steven Spielberg. Tibbie toonde zich met haar krijtkleurige vachtje, hazelnootbruine ogen, dropneusje en roze doorschijnende oren uitzonderlijk fotogeniek. Op een wandeling fotografeerde ik haar bij het beeld Fragment van een huiskamer (2001) van Mark Manders op het Tegelbergplein. Het was het begin van een dagelijkse fotoserie bij beelden in Amsterdam. Die 365 foto’s maakten Tibbie een bekend hondje in de kunstwereld.
Tibbie overleed tot ons grote verdriet op 10 maart 2022.
Alex de Vries is schrijver
Dobbie
Ik las ergens dat er oxytocine vrijkomt bij zowel de hond als het baasje als ze elkaar in de ogen kijken, op een vergelijkbare manier als bij een moeder en een pasgeboren kind. Sinds ik Dobbie heb vind ik andere dingen belangrijk. Zoals wanneer Dobbie gezonde, stevige ontlasting heeft. Daar kan ik oprecht gelukkig van worden. Ik heb geleerd om verschillende kwispel-technieken en -intensiteiten van elkaar te onderscheiden, zoals de propellor. Een hond helpt me ook om een wat lossere houding te hebben. Er gaan de hele tijd spullen kapot omdat hij er op kauwt, maar je leert er mee omgaan. De meeste dingen zijn vervangbaar, maar Dobbie is dat niet.
Robin Barry is schrijver
Pika
Ik was er niet op voorbereid, dat een hond mijn leven zou veranderen. Maar misschien ben je dat nooit, want het kenmerk van belangrijke ontmoetingen is dat ze de orde omgooien. Pika kwam bij me wonen toen ik tweeëntwintig was. Ze was bij me toen ik leerde te leven en voor een deel leerde ik het van haar. Pika begreep alles. Van mij en misschien ook van het bestaan. Ze was rustig, wijs, had overwicht en gevoel voor schoonheid – ze was zelf ook heel mooi. Ze leerde me wandelen, we hebben eindeloos veel gewandeld, door steden, parken en bossen. In de trein lag ze op mijn jas op de bank. Toen ik met uithuisgeplaatste kinderen werkte, liet zij ze zien hoe je met anderen om moet gaan en gaf ze troost. Ze zwom ook ’s winters in zee, in de tram terug leunde ze met haar natte rug tegen mijn been. Elke nacht sliep ze op het bed. Thuis was bij haar. ‘He is only a dog. Yes, but he found me out,’ schrijft Jeanette Winterson. Soms heb je het geluk iemand tegen te komen die je ziet. Dat verandert alles.
Eva Meijer is beeldend kunstenaar, schrijver en bioloog
Tommie en Rachel
Ik heb twee honden: Tommie en Rachel. Ik noem ze ook wel The Artist Assistants. Als het kan komen ze mee als ik moet installeren voor een tentoonstelling. Vaak mogen ze wel mee. Zoals vorig jaar naar de opening bij het M HKA, en ook naar de opbouw bij ARGOS. Ze zijn allebei heel geliefd, heel grappig en heel rustig. Ik denk dat dat laatste is omdat ik zelf mediteer, dan doen ze ook een beetje snurkend mee. Als ik ze vraag even te stofzuigen of iets, dan kijken ze me helaas toch een beetje glazig aan, maar verder zijn ze de beste kunstenaarsassistenten. Ze worden langzaam ook een dagje ouder, Tommie is 10 en Rachel is 14. Ik hoop dat ze een mooie rustige oude dag krijgen.
Sara Sejin Chang is beeldend kunstenaar
Walter
Dit is Walter. Soms kijkt ze me aan met een blik die zegt: “Ik weet het”. En ik geloof dan ook echt dat we allebei iets weten. Wat dat precies is, weet ik eigenlijk niet maar toch begrijpen we elkaar. In iets, vermoed ik. Ik neem haar geregeld mee naar afspraken of vergaderingen. Ze is makkelijk maar ook best eigenwijs en zenuwachtig. Ik vind het altijd wel leuk om daar naar te luisteren, om zo een vergadering te verplaatsen naar een wandeling. Het geeft me ook een excuus om uit situaties te komen die ik te formeel vind. Misschien is dat wat we in elkaar begrijpen.
Krista Jankowski is mede-eigenaar van de boekhandel Walther in Arnhem
