metropolis m

Nederland viert honderden jaren van handelsbetrekkingen met Rusland, waarbij de kunst volop wordt ingezet. In totaal gaat het om honderden activiteiten, met over en weer veel tentoonstellingen en concerten die vanuit een speciaal in Moskou opgericht bureau onder leiding van Sjeng Scheijen gecoördineerd worden.

Komende maanden volgen er nog speciale activiteiten tijdens de Biënnale van Moskou, Malevich opent in het Stedelijk, en veel meer. Je kunt het allemaal bekijken op de speciale website.

De Russen hebben afgelopen zomer hun best gedaan de gekweekte culturele goodwill direct weer ongedaan te maken met een anti-homowet die ook in Nederland tot veel protest leidde. De organisatie van het culturele vriendschapsjaar was er niet van onder de indruk. Daar prevaleert het entertainmentsdictum: the show must go on. Tot spijt van onder anderen Bas Heijne bleef het aannemen van de homo-onvriendelijke wet zonder reactie, en zo zijn kunst en cultuur in ieder geval de komende maanden nog het glijmiddel van de handelsbetrekkingen.

Wat voor handel is dat eigenlijk? Op de site van de organisatie lees ik dat het hier vooral de handel in gas en olie betreft, die vanuit Rusland worden ingevoerd. Omgekeerd zijn het in ieder geval heel veel bloemen die van hier naar Rusland gaan.

Er zal vast niet veel handel in kunst zijn.

Rijke Russen trekken liever naar andere steden voor hun kunstinkopen dan naar Amsterdam. Ze gaan vooral graag naar Parijs, Londen en New York, met zoals bekend een steeds forser uitgavenpatroon. De afgelopen jaren is de kunstomzet in die steden explosief gestegen.

Dat werd deze week weer eens duidelijk bij het verhaal in The Wall Street Journal over de groei van het aantal Giant Art Galleries. Deze gigantische galeriecomplexen zouden zonder de inbreng van miljoenen Russische oliedollars ondenkbaar zijn.

Waartegenover het vriendelijke Nederland Rusland feestje toch enigszins verbleekt als een door de overheid betaalde symbolische paringsdans. Een uitwisseling van geschenken, die vast wel ergens goed voor zal zijn, al kan niemand aangeven waar dan precies voor.

Terwijl ik het programma van de komende openingsweekeinden in de galeries van Parijs en Londen doorblader, in het besef dat het oligarchengeld er weer in miljoenen over de toonbanken gaat vliegen, valt mijn oog ook op het openingsfeestje van het Nederlandse galeriecircuit in de vorm van een sympathieke handzame beurs waar alle galeries van naam uit dit land aan meedoen: We Like Art in Amsterdam. De maximale verkoopprijs per kunstwerk is 1500 euro.

Op internet lees ik dat Birgit Donker van het Mondriaan Fonds bij de opening vertelde dat anders dan in de internationale kunsthoofdsteden, waar de galerieverkoop is geëxplodeerd, de omzet van de Nederlandse galeries afgelopen jaren dramatisch is gekelderd, van gemiddeld drie naar één ton.

Waar zijn de Russen als je ze nodig hebt?