metropolis m

Marina Abramovic, ‘Still life with potatoes’, 2010

Art Brussels is aan haar de 29ste editie toe. Ook dit jaar is er een verlangen naar veelheid en verscheidenheid merkbaar, zowel in de getoonde werken als bij de galeriehouders en het publiek. Opvallend is de afwezigheid van engagement in de getoonde kunst. In het randprogramma zorgt een paneldiscussie over sociale machtsstructuren met kunstenaar Jonas Staal, Dora García, criticus Andrea Philips en directeur van Casco Binna Choi voor een politieke noot, maar in de getoonde kunst kwam het niet voorbij het sloganeseke. Art Brussels is met al haar artist talks en solostands vooral een forum voor de westerse kunstenaar en verzamelaar, en die lijken het goed voor elkaar te hebben.

Uit 442 galeries uit 33 verschillende landen weerhield de selectiecommissie er uiteindelijk 170 voor deelname aan Art Brussels. Bijna een kwart van de galeries is Belgisch. Nederland brengt dit jaar 7 galeries, allemaal uit het Nederlandse topsegment. Zij lijken hun thuishaven Art Amsterdam (11-15 mei) te hebben verruild voor Art Brussels. Naast de vertrouwde deelname van Grimm, Ron Mandos en Gabriel Rolt is Fons Welters dit jaar voor het eerst aanwezig. Andere terugkerende Nederlandse galeries zijn Martin van Zomeren, Juliette Jongma en Diana Stigter. Karen Renders, directeur van de beurs, gaat prat op het internationale karakter. Maar internationaal betekent in dit geval hoofdzakelijk Frans. Hoewel elke dwingende generalisatie hier uit den boze is, kunnen veel van de kunstwerken op Art Brussels worden herleid tot het achttiende-eeuwse Franse hiërarchische systeem van genres.

[h1]Historieschilderkunst

De historieschilder gaf de dramatiek van het moment weer door het afbeelden van scènes uit het verleden, de mythologie en de Bijbel. Vandaag worden via een gelijkaardige omweg actuele politieke en sociale thema’s aangekaart.

Portret & landschap

In de achttiende eeuw was het portret een indicator van ‘waardigheid’ en stand. Vandaag is iedereen model. Op Art Brussels worden ook afbeeldingen van eenden, mieren, raven, kippen en monsters duur verkocht.

Stilleven

Het stilleven uit zich op Art Brussels door een focus op het alledaagse. De huiskamer en alle objecten die haar toebehoren zijn favoriete thema’s op de beurs. Dergelijke huiskameresthetiek staat voor knulligheid en speelsheid, maar ook voor de verweving van ‘unheimisch-heid’ en gezelligheid.

Genrestuk

Het genrestuk was een pejoratieve term voor het afbeelden van boeren, zwervers of dronkaards. De narren van Art Brussels zijn clowns, monsters en skeletten. Ze verkondigen de esthetiek van de lelijkheid en de kitsch. Het hedendaags genrestuk heeft, net als het achttiende-eeuwse, een sociale functie. Het zijn beelden van culturele subversie. De burgerij en de hogere klasse kochten en kopen dergelijke beelden als exemplum van slechte smaak en moreel verval.

Heimo Zobering, 'Real', 2010. (Mayer Kainer)

De kunstwerken op Art Brussels zeggen vooral iets over de koper, die zich wil profileren. Door het beeld eigent hij zich status en waardigheid toe. De gouden woorden die Doria García op een galeriewand schrijft, zijn in dit verband treffend: ‘Nous croyons tous, en secret’.

Doria García, 'Nous croyons tous, en secret', 2005-09. (Michel Rein, Parijs)

Art Brussels
19-22 april

Elke Couchez

Recente artikelen