metropolis m

‘Crossbench praxis is de theorie waar ik aan werk. Ik ben een specifieke rol aan het uitdenken voor een onafhankelijk, actief optredend individu zonder politiek mandaat, die autonoom blijft in wat hij denkt, voorstelt en doet. Die rol houdt in dat je binnen een gegeven situatie niet bij een bepaalde partij of groep belanghebbenden hoort en je daar ook niet mee lieert, maar vrijelijk kunt handelen zonder je te hoeven storen aan een voorgeschreven reeks protocollen of een vooraf overeengekomen regeling. De crossbencher, zoals de onafhankelijke politicus in het uitgesproken conservatieve Britse Hogerhuis wordt genoemd, zal, zeker ook in de context van de huidige cultuurcrisis in Nederland, een steeds belangrijker rol gaan spelen. Ik licht deze rol uit z’n conservatieve context en gebruik (of misbruik) hem als vergelijkingsmateriaal om tot een bepaalde vorm van actie, oftewel een praktijk te komen op grond van alternatieve en autonome politieke parameters.’

‘Crossbench praxis wil een nieuw debat opstarten, niet in de vorm van een theorie, maar als een nieuwe vorm van politiek bedrijven. Ik zou zelf nooit van “voordelen” spreken, want ik probeer geen nieuw soort koelkast of flatscreen-tv te verkopen, maar ik durf wel te stellen dat het een alternatieve manier biedt om de broodnodige, felle discussies los te maken tussen mensen die zich nu nog verplicht zien telkens weer een consensus te bereiken. Een Nederlandse vriend vertelde me over een gezegde bij jullie, zoiets van: “Je moet je kop niet boven het maaiveld uitsteken, anders wordt het afgehakt.” Dat spreekt toch boekdelen, lijkt me.’